Einde in zicht……..

Hallo allemaal (dit is gewoon Nederlands)

Zoals met elk avontuur en reis, komt er een eind aan. Je vraagt je af: waar is de tijd gebleven. Het gaat allemaal zo snel. Aftellen daar doe ik niet aan……

Op de eerste plaats wil ik iedereen maar dan ook iedereen bedanken voor jullie geweldige steun en support in deze afgelopen maanden. Het is goed om te weten dat er zovelen de moeite namen om te lezen, te schrijven, te bidden en mij financieel te ondersteunen. Duizendmaal dank! Ik ben een gezegend mens! Door alles wat jullie hebben gedaan en doen voor mij, kan ik zeggen dat jullie daardoor ook een zegen zijn geweest voor de mensen van Sierra Leone. Ik hoop dat ik dat zo mag stellen.

De gemengde gevoelens spelen een grote rol. Je verlangt naar huis, familie, je vrienden en zelfs mijn werk……… Maar ook wil je blijven. Vrienden op het schip en collega’s zeggen dat ik moet verlengen….. Ik zal ze zeker gaan missen.

Wat heb ik geleerd? Wat heeft deze tijd met mij gedaan? Wat voor impact heb ik nou gehad op het leven in SL? Ben ik veranderd? Allerlei vragen waar ik niet zo maar 1-2-3 antwoord op kan geven. Ik moet zeggen dat ik ze ook nog niet heb, maar dat zal wel komen als ik terug ben.

Dat ik veranderd ben in mijn denken daar kan ik wel JA op zeggen. Al denk ik dat jullie thuis daar straks meer over kunnen zeggen dan ik zelf.

Op de afdeling hebben we een periode van drukte en rust gehad er waren niet veel operaties, maar helaas wel de nodige complicaties, waardoor patiënten langer moeten blijven dan gepland. Erg vervelend voor de patiënten. Je moet daarbij denken aan wondinfecties, cardiale klachten enz.

Zoals ik al vertelde ben ik een paar dagen naar Bo-town en Kennemah geweest. We zijn met 5 mensen op pad gegaan. We hebben een aantal (ex-)patiënten bezocht en mochten zien dat het goed met hen ging. Er was een day-volunteer mee die vertelde dat het voor de patiënten ook heel belangrijk is dat er bezoek bij hun langs komt. Het laat aan de community zien dat ze vrienden en contacten hebben wat erg belangrijk is hier in Afrika. Het was echt leuk om hun family en leefomstandigheden te zien.
Ook hier grote verschillen. De ene leeft in een klein huisje en de ander in groot huis. Allemaal van beton maar toch anders.
We hadden voor de trip een prive auto gehuurd met een chauffeur. Echter was hij niet de slimste. Het was een laag liggende auto. Zoals in veel stadjes zijn de wegen niet heel goed en zitten er flinke hobbels in de weg. Een van de hobbels was te hoog en de uitlaat brak. Er lag een V6 motorblok in de auto dus het maakte zeer veel lawaai
Maar (en dat was wel weer slim van hem) dan ga je gewoon even langs de lasser en dan lassen ze er een plaatje om heen en dan is het weer goed. De heenreis was een kleine 3 uur en de terug reis was 7 uur…. T.I.A. zoals je dat dan noemt. Al met al hebben we een geweldige tijd gehad en was het een heerlijke stille nacht. Dan pas merk je dat een schip veel herrie maakt.

Ik zal niet alleen naar NL terug komen. Anna een goede vriendin komt voor 3 dagen naar NL en daarna gaat ze naar Duitsland. We gaan samen enkele vrienden van MS in Nederland opzoeken.

Weetjes:

Ik heb ook nog 2 weekjes vakantie als terug ben; super planner bij ons op het werk. Thanks!!!!

Ik ga zaterdag Nog even naar een Boerderij project.

Duimen dat ik GEEN MRSA met me mee neem!

16 Augustus ga ik 's middags even langs mijn werk………. Hopelijk mag ik nog terug komen na dit avontuur….

Ik zie uit naar NL koffie!!!!!

Vrijdag mijn afscheidsfeestje hier in Afrika!

Heb heel veel adresjes op de aardbol waar ik naar toe kan gaan en welkom ben.

TOT GAUW, Timo